Wnioskodawca nie może odpowiadać na pytanie, które sam zadał

To organ musi zdecydować czy podatnik prowadzi działalność B+R. Wątpliwości wnioskodawcy co do jednoznacznego określenia charakteru wykonywanych czynności nie powinny być podstawą do pozostawienia wniosku o interpretację bez rozpoznania.

Ordynacja podatkowa w art. 121 stanowi, że postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, a organy podatkowe obowiązane są udzielać niezbędnych informacji i wyjaśnień o przepisach prawa podatkowego pozostających w związku z przedmiotem postępowania. Powołany przepis zobowiązuje organy administracji państwowej do pomocy stronom w postępowaniu oraz jednocześnie stawia pod znakiem zapytania założenie o powszechnej znajomości prawa.

Podstawowym celem interpretacji podatkowych jest wsparcie podatników w poznaniu ich praw i obowiązków względem fikusa. Poprzez wprowadzenie instytucji interpretacji indywidualnych, ustawodawca dążył do urzeczywistnienia realiów, w których organy zdające sobie sprawę z niewiedzy podmiotów objętych ich władztwem, pomagają im w zrozumieniu specyfiki i złożoności prawa podatkowego. Kilkunastoletnia praktyka organów obnażyła jednak niedoskonałość przyjętych rozwiązań, w szczególności w odniesieniu do zmniejszenia wątpliwości wnioskodawców co do możliwości zastosowania ulgi na działalność badawczo- rozwojową.

Pytania o preferencję

W ostatnim czasie gros składanych wniosków o indywidualną interpretację dotyczy możliwości skorzystania z preferencyjnej, tj. 5-proc. stawki opodatkowania dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw...